نیاز ملت امروز به دولتی صالح است و این محقق نمی شود جز آنکه این دولت مدیران صالح و کارمندانی شایسته داشته باشد.
بسیار به چشم می خورد در نظامهای پیشین و کنونی دولت صالح بوده ولی مدیران صالح نبوده و این امر منجر به آسیب قشر مردم مظلوم شد. آیا تا به حال به این فکر کرده اید چرا یک مدیر به ظاهر موفق ولی در باطن شکست خورده است؟
خدمتگزاری به خلق یکی از نیکو کارترین کارهایی است که خداوند بر آن تأکید داشته است. پیامبر اکرم (ص) هم تأکید داشته اند اگر برای سفر به جایی می روید حتی اگر دو نفر باشید یک نفر به عنوان رهبر، مدیریت سفر را به عهده داشته باشد. به نظر این قلم یکی از دلایل شکست باطنی مدیران یا روسای رتبه دومی، سومی و ... دولت عدم اهتمام به این مورد است. شاید بعضی از افراد بر این عقیده باشند که مدیریت باید در ذات یک فرد باشد. به عبارت دیگر فرزندی که متولد می شود از همان ابتدا با این حس ریاست متولد می شود. بعد از گذر زمان در هنگام بازی با هم سالان خود بر آنها کنترل و مدیریت می کند یا در هنگام تحصیل بر روی هم شاگردیهای خود نظارت می کند و برای آنها خط و مشی تعیین می کند تا کلاسی موفق در مدرسه داشته باشند. یا در هنگام اجرای سرود یا تئاتر، فردی به عنوان راهبر، مدیریت یک گروه را برای اجرا به عهده می گیرد. همه این موارد نشان می دهد که مدیریت کار هر کسی نیست. خیلی از افراد پست مدیریتی می گیرند و بدون هدف به کار خود ادامه می دهند و بعد از چند صباحی متوجه می شوند که مدیریت شان پوشالی است و رها می کنند. حتی بعضی ها از روی خودخواهی و منافع شخصی به این مدیریت ادامه می دهند. ولی اگر نظارتی وجود نداشته باشد این مدیر پوشالی تا کجا می تواند به اشتباهات خود ادامه دهد؟ و یا اگر مدیری در حال اشتباه است آیا ناظری بر کارهایش وجود دارد؟ و آیا تا به حال به این فکر کرده اید چه قشری در این میان ضرر می کنند ملت یا دولت؟ قشر ضعیف یا ثروتمند؟ چه کسی باید جوابگوی اشتباهات یک مدیر باشد؟
متأسفانه باید به این نکته اشاره کنم در کشورما بسیارند از این مدیران پوشالی که هیچ نظارتی بر عملکرد آنها انجام نمی گیرد و اگر هم انجام شود رابطه ایست! یکی از دلایلی که فرار مغزها در کشور انجام می گیرد و نخبگان و جوانان ارزشی مان به کشورهای دیگر پناه می برند همین مدیریت پوشالی است. چرا نیمی از دانشمندان کشور آمریکا ایرانی هستند؟ آیا آنها عاشق و وفادار به کشور و ملت خود نیستند؟ چه شرایطی ایجاد شده است که آنها مجبور به ترک میهن عزیز خود کرده است؟ توجه به این نکته داشته باشید که یک نوجوان با اشتیاق بسیار خود را برای کنکور آماده می کند، رتبه می آورد و فارغ التحصیل برتر یک دانشگاه می شود تنها به این امید که برای سربلندی کشور و ملت خود فردی مفید و شایسته باشد. اما متأسفانه به خاطر ناکارآمدی بسیاری از مدیران این فرد شایسته و مفید برای کشور کنار گذاشته می شود و افرادی بی سواد و یا به ظاهر باسواد و بدون شایستگی خدمت به کشور و ملت وارد صحنه می شوند و جای فرد شایسته و باسواد را پر می کنند. به نظر شما تکلیف این نخبه دانشگاهی چیست؟ چطور می تواند از حق خود دفاع کند؟ به چه کسی می تواند معترض شود؟ و آیا صدای او شنیده خواهد شد؟ چه کسی پاسخگوست؟
به نظر این قلم دولت می تواند نظارت بیشتری بر روی انتخاب مدیران داشته باشد و در بکارگیری آنها محتاطانه عمل کند. چه بسا مدیرانی وجود دارند با شایستگی، سوابق اجرایی و توان مدیریتی بالا که به خاطر زیر بار نرفتن همین روابط و یا اجرای ضوابط طرد شده اند. و اما وظیفه خطیر دولت احیای این مدیران است. چرا که آنها طرد نشده اند بلکه این ملت است که ارزشهایش در حال طرد شدن است و موفقیت مورد انتظار حاصل نشده است.
در پایان خاطر نشان می کنم یکی از دلایل استقرار و استحکام نظام جمهوری اسلامی در زمان حاضر رهبری عظیم الشأن انقلاب خامنه ای عزیز می باشد و خدا را شاکریم که رأس این ملت را فردی دلسوز، مدیر، مدبر، با صلابت و استوار قرار داده است. برای سلامتی و طول عمر شان صلوات
